Życie kulturalne austriackiej Polonii rozwija się dynamicznie. Liczne kluby i stowarzyszenia, choć niejednolite w poglądach funkcjonują sprawnie, a Wiedeń doczekał się wreszcie własnego kabaretu. Inaczej też po prostu być nie mogło. Kabaret jest odbiciem aktualnych wydarzeń zachodzących w życiu danego społeczeństwa i rację bytu ma jedynie wówczas, gdy puenty trafiają bez pudła do świadomości widza, gdy są dla niego przejrzyste. Artyści z kraju, zapraszani od czasu do czasu na gościnne występy w Wiedniu, prezentując niewątpliwie wysoki poziom gry aktorskiej, nie zawsze są w stanie nawiązać z publicznością ów jedyny w swoim rodzaju, intymny wprost kontakt. Nie dlatego, że nie stoją na wysokości zadania lecz z tej prostej przyczyny, że widz wyrwany z zupełnie innej, otaczającej go rzeczywistości, siedzi niekiedy jak na tureckim kazaniu, nie mając pojęcia o co chodzi. Polonia ma własną egzystencję, własne problemy, własne radości i smutki. W Wiedniu dojrzała ona w końcu do decyzji, że pośmiać się z nich może sama, nie czekając aż uczynią to inni. Kabaret "E..." pod kierownictwem Adama Turczyńskiego znakomicie oddaje klimat towarzyszący polskim emigrantom, żyjącym na niemiecko-języcznym terenie. Zarówno skecze jak i piosenki są trafne, dowcipne i przyjmowane przez widza z aplauzem. Miejmy nadzieję, że będzie ich coraz więcej.